Təkəm
Zülmət içində qaldım
Haqqı bilirəm sandım
Elə bilirdim sevdim-sevildim
Amma nədənsə təkəm
Hər addımda səhv, qələt
Axtarıb, tapmadım bəraət
Uçmaq istədim, açılmadı qanad
Fəqət nədənsə təkəm
Etmək istədiyim yaxşılığın sonu rəzalət
Xeyir olur şər, nur – zülmət
Ətrafımda çoxdur bəşərsifət camaat
Amma nədənsə təkəm.
Günahkarı xaricdə arama, şair
Özünü tanımazsan, amma o səni tanıyır
Qarşımdakı qapını özüm qapatdım
Ona görə də təkəm.
Wednesday, June 2, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Qeyri-adi şeirdir. Fəlsəfi çıxıb bir az.
Post a Comment